چرا از خاتمي دعوت نمي كنم؟

اين روزها بحث انتخابات داغ است. نامزدها هم ماشاءالله به وفور يافت مي شوند. از اصلاح طلبان كروبي كه نامزدي خود را قطعي كرده و كساني مثل ابراهيم اصغرزاده و قاسم شعله سعدي و چند نفر ديگر هم اعلام آمادگي كرده اند. نامزدي عبدالله نوري به دليل رد صلاحيت تقريبا قطعي او توسط شوراي نگهبان تا حدي منتفي است. عارف هم آمدن خود را مشروط به نيامدن خاتمي كرده است. همين تشتت در اردوگاه محافظه كاران هم به چشم مي خورد. احمدي نژاد نامزد اصلي است اما به دليل ناهنجاريهاي كنوني كشور كه متهم اصلي و اوليه آن احمدي نژاد است جز گروههاي تندرو اصولگرا هنوز نتوانسته است حمايت بقيه را جلب كند. اوضاع قاليباف و لاريجاني و ولايتي و محسن رضايي هم بهتر از او نيست اما موضوعي كه مي خواهم درباره آن صحبت كنم دعوت از خاتمي است. گروه بسيار زيادي با استفاده از تريبونهاي اينترنتي و ارسال ايميل و ... همگان را به دعوت از خاتمي فراخوانده اند تا اين سيد خوشرو و مهربان و متواضع دعوت را اجابت كند و پاي بر عرصه پرخطر انتخابات نهد. با اين كار به چند دليل مخالفم:

1- اگر شخصي احساس مي كند توانايي دارد تا كاري انجام دهد، بايد بيايد و نبايد منتظر دعوت اطرافيان و هواداران باشد و حتي برعكس، بايد او در جلب هوادار بكوشد. مگر در انتخابات همه دنيا مردم از سياستمداران دعوت مي كنند تا لطف نموده و كانديد شوند؟

2- خاتمي محذورات و اما و اگرهايي دارد كه به هر حال محترم است. مثلا خط قرمز او ولايت فقيه است درصورتي كه بسياري از هواداران و دعوت كنندگان او به هر حال با اين اصل مشكل دارند يا آن را قبول ندارند. آيا اين هواداران و دعوت كنندگان محترم اينگونه تناقضات را براي خود حل كرده اند؟

3- آيا اصولا در فضاي كنوني آمدن خاتمي مفيد خواهد بود؟ آيا قادر به رفع مشكلاتي كه مديريت سه ساله اخير براي كشور ايجاد كرده است خواهد بود؟

4- اين سناريو را نيز درنظر بگيريد. خاتمي با توجه به درخواستهاي هواداران كانديدا و انتخاب مي شود اما نمي تواند به هيچيك از وعده هايش يا بهتر بگوييم انتظارات هوادارانش از خود عمل كند. آيا به او حق نميدهيم بگويد من كه نمي خواستم بيايم، شما از من دعوت كرديد و به زور من را بر مسند رياست جمهوري نشانديد. حتي من از ابتدا گفتم كار زيادي نمي توانم بكنم اما شما اعتنا نكرديد. واقعا به او حق نمي دهيم؟

بنابراين دعوت از خاتمي و اصرار به آمدن او را درست نمي دانم اگرچه خود من هم مايل به كانديداتوري اين سيد شريف هستم و قطعا اگر اين امر صورت گيرد، گزينه اول انتخاب من خواهد بود ولي به هيچوجه از او "درخواست" نمي كنم نامزد شود و تصميم را كاملا بر عهده خودش مي گذارم تا هم شان من به عنوان راي دهنده حفظ شود و هم قدرت بازخواست از رييس جمهور منتخب را براي خودم محفوظ نگاه دارم.